Οι ακροδεξιές δυνάμεις ανεβαίνουν. Στην Κύπρο, στην Γαλλία, στην Ισπανία, στην Γερμανία. Αυτό το φαινόμενο πρέπει να μας ανησυχεί γιατί όπου είχαμε άνοδο του ακραίου λαϊκισμού, είδαμε να τελειώνει με καταστροφές και ανθρώπινες τραγωδίες.
O Πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είπε πρόσφατα ότι «η Ευρώπη είχε την πιο τρομερή εμπειρία από τους ακροδεξιούς εξτρεμιστές. Πρέπει να ξεσηκωθεί ενάντια σε αυτούς». Σημειώνω τη παρότρυνση και επισημαίνω την πολιτική διάσταση αυτής, καθώς με την άνοδο της ακροδεξιάς στις χώρες-μέλη της ΕΕ, επιχειρείται ευθέως να αμφισβητηθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Σε διάφορες φάσεις της ιστορικής εξέλιξης της ΕΕ, ακροδεξιές ομάδες πολέμησαν και πολεμούν την ΕΕ, γιατί η συνεργασία μεταξύ των λαών δημιουργεί συνθήκες ειρηνικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης, σμικραίνει τις διαφορές και αυξάνει τη κατανόηση μεταξύ των ανθρώπων. Δημιουργεί κοινωνίες με δεσμούς πολιτισμικής και οικονομικής ανάπτυξης. Αντίθετα, η ακροδεξιά αντλεί επιρροή μέσα από τη διαίρεση, την αντιπαλότητα, τις συνεχείς τριβές και το συντηρητισμό. Ο εθνικισμός μισά κάθε τι που είναι διαφορετικό, απεχθάνεται τους άλλους, δεν ενδιαφέρεται για τις προϋποθέσεις που θα επιτρέψουν στους ευρωπαϊκούς λαούς να συνεργαστούν ακόμα περισσότερο.
Προσωπικά θεωρώ ότι το πρώτο βήμα για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα της ακροδεξιάς είναι η ανάγκη να θέσουμε τέρμα στη σιωπή! Όσο σιωπούμε, η ακροδεξιά γίνεται πιο επιθετική, όσο αδιαφορούμε αποκτά περισσότερο θράσος, γι’ αυτό κάθε πολίτης οφείλει να μιλήσει και να μιλήσει τώρα.
Στην Κύπρο οι ακροδεξιές δυνάμεις βρίσκονται σε άνοδο. Αυτή η κατάσταση σε μια χώρα, όπως η Κύπρος, που έζησε την τρομοκρατία της ΕΟΚΑ Β′, τις δολοφονίες και τους τραμπουκισμούς, που, εξαιτίας της, βίωσε την τουρκική εισβολή, χρειάζεται να είμαστε σε εγρήγορση και να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά. Οι συνέπειες της ακροδεξιάς τρομοκρατίας είναι ακόμα ζωντανές γιατί είναι αυτή που ανέτρεψε με τα όπλα μια εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση, ανοίγοντας την Κερκόπορτα στην εισβολή και την κατοχή του 37% της πατρίδας μας από τα τουρκικά στρατεύματα για σχεδόν 45 χρόνια.
Κάθε εποχή έχει διαφορετικές εκδοχές της ακροδεξιάς πολιτικής. Έτσι και στην Κύπρο. Η σημερινή ακροδεξιά καταγράφει δημοσκοπική άνοδο και διεκδικεί θέση στο Ευρωκοινοβούλο. Κινείται με διαφορετικούς όρους, οικοδομεί την επιρροή της πάνω στο διαχωρισμό των πολιτών με ρατσιστικά κριτήρια, κτίζει επιρροές πάνω στη μισαλλοδοξία και τις διαιρέσεις. Η ακροδεξιά στον τόπο μας είναι εναντίον της ΕΕ, αλλά την ίδια στιγμή διεκδικεί θέση στο Κοινοβούλιο της! Γι’ αυτό χρειάζεται να αποκαλύψουμε την πραγματική της φύση, δηλαδή να μιλήσουμε καθαρά, να πάρουμε θέση απέναντι στα φαινόμενα του ακροδεξιού εθνικολαϊκισμού.
Χρειάζεται να μιλήσουμε πιο δυνατά για τις μεγάλες αξίες της συνεργασίας και της ανοχής. Να μιλήσουμε για την διαφορετική Κύπρο, την Κύπρο της ειρήνης και της συμφιλίωσης. Να εργαστούμε για να φέρουμε την αλλαγή στην Κύπρο, έτσι που να δούμε σύντομα την πατρίδα μας ελεύθερη, επανενωμένη, χωρίς στρατεύματα κατοχής. Ταυτόχρονα, με κάθε μέσο που μάς παρέχει το δημοκρατικό μας πολίτευμα, να προστατεύσουμε το Κοινό Ευρωπαϊκό μας Σπίτι, από τους πιο επικίνδυνους αντιπάλους του.
