Παγκύπρια Οργάνωση Συγγενών Πεσόντων Αντιστασιακών 15 Ιουλίου 2020
Ομιλία Γιάννη Αρμεύτη, προέδρου της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Πεσόντων Αντιστασιακών.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες, φίλοι και φίλες
Η μνήμη σήμερα είναι εδώ. Ζήσαμε, Θυμόμαστε, Είμαστε εδώ!
Θυμόμαστε το έγκλημα κατά της Κύπρου. ΕΟΚΑ Β, Εν ψυχρώ εκτελέσεις, απόπειρες δολοφονίας κατά του εκλεγμένου Προέδρου, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, αποσταθεροποίηση της δημοκρατικής νομιμότητας.
Το τυφλό μίσος όπλιζε τα χέρια ανθρώπων που δεν μπορούσαν να δεχθούν ότι και οι άλλοι είχαν το δικαίωμα να σκέφτονται διαφορετικά. Σκεφτόσουν διαφορετικά; Έθετες σε κίνδυνο τη ζωή σου!
Το πραξικόπημα ήταν η κορυφαία πράξη παραλογισμού στη σύγχρονη ιστορία μας. Μια πλήρης προδοσία των αρχών της δημοκρατίας και της πολυφωνίας. Οι πρόεδροι αλλάζουν μόνο με εκλογές, ποτέ με σφαίρες! Για οκτώ ημέρες η Κύπρος έζησε τραγικές ημέρες που έμελλε να γίνουν ακόμα πιο τραγικές.
Η Τουρκία βρήκε το πρόσχημα για να πραγματοποιήσει στρατιωτική εισβολή. Νεκροί, αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι, πρόσφυγες.
Η Κύπρος έγινε πια αγνώριστη!
Φίλοι και φίλες, συναγωνιστές συναγωνίστριες
Σήμερα, και κάθε μέρα, θυμόμαστε τους δικούς μας ανθρώπους. Έδωσαν τη ζωή τους για να μην περάσουν τα τανκς. Έδωσαν τη ζωή τους για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της νομιμότητας. Έδωσαν τα παιδιά τους στη μάχη για τη δημοκρατία όπως ο Παπαλάζαρος. Έφυγαν από τη ζωή, αδικημένοι και αδικαίωτοι. Τους θυμόμαστε σήμερα και κάθε μέρα.
Η απόδοση τιμής σε όλους τους αγωνιστές της κυπριακής ελευθερίας χρειάζεται να αποκτήσει νέο περιεχόμενο. Τιμή σε όλους και ταυτόχρονα.
Εισηγούμαι όπως η κυβέρνηση αναλάβει την πρωτοβουλία για να δημιουργηθεί ειδικό μνημείο με την ονομασία «Άσβεστη Φλόγα» που θα τοποθετηθεί στην Πλατεία Ελευθερίας, στη Λευκωσία.
Έτσι στο Πρωτόκολλο του κυπριακούς κράτους (ο εκάστοτε Πρόεδρος, οι Υπουργοί και άλλοι αξιωματούχοι), όσο και οι Ηγέτες ξένων κρατών (ή και οι άλλοι ξένοι επίσημοι), που επισκέπτονται το νησί μας, να καταθέτουν τα στεφάνια τους στο μνημείο της «Άσβεστης Φλόγας», στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Η φλόγα δεν θα σβήνει ποτέ, σημείο «άσβεστης» τιμής σε όσους έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για την Κύπρο. Τιμή στο διηνεκές, γιατί η θυσία τους είναι αφιερωμένη για πάντα στο συλλογικό καλό.
Μέσα σε αυτό το πνεύμα θεωρώ χρήσιμη την προώθηση της ιδέας για τη σύσταση «Επιτροπής Αλήθειας για την περίοδο 1971-74» με ειδική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Η Επιτροπή δεν θα επιχειρήσει να αποδώσει ευθύνη για τους θανάτους οποιουδήποτε προσώπου. Η Επιτροπή θα ενημερώνει την κοινή γνώμη για την τότε κατάσταση, τα αίτια που οδήγησαν στις εκτελέσεις και θα ζητήσει να κλείσουν οι υποθέσεις, είτε με δημόσια, είτε με ιδιωτική απολογία από τους θύτες στους συγγενείς των θυμάτων. Έτσι θα αποκατασταθεί η αλήθεια, δεκαετίες μετά την διάπραξη των εγκλημάτων. Στόχος της «Επιτροπής Αλήθειας» είναι η αναγνώριση των εγκλημάτων, η απολογία και με αυτό τον τρόπο η κατάκτηση της ιστορικής γνώσης από ολόκληρη την κοινωνία μας.
Φίλες και φίλοι, Συναγωνιστές, Συναγωνίστριες
Είμαστε αταλάντευτα προσηλωμένοι στη μάχη για την ελευθερία και την πρόοδο της πατρίδας μας.
Θέλουμε να δούμε την Κύπρο ξανά ακέραιη, χωρίς στρατεύματα κατοχής με κατοχυρωμένες τις θεμελιώδεις ελευθερίες.
Για να πετύχουμε στους στόχους μας χρειάζεται να απλώνουμε τα χέρια μας, να συνεργαζόμαστε, μόνο έτσι γινόμαστε πιο δυνατοί.
Παρακολουθώ τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο και στην ΕΕ. Ένας νέος κόσμος μάς περιβάλλει. Η Πανδημία του κορονοϊού δημιουργεί νέα δεδομένα. Οι τεχνολογικές αλλαγές, η ψηφιακή επανάσταση απαιτούν να είμαστε παρόντες, δραστήριοι, να δημιουργούμε τις εξελίξεις, να πρωτοπορούμε.
Η συμμετοχή μας στην ΕΕ ενισχύει τις δυνατότητές μας να αντιμετωπίζουμε τις σημερινές προκλήσεις. Σε έναν αλληλεξαρτώμενο κόσμο δεν μπορείς να είσαι μόνος σου.
Το κλειδί για να προχωρήσουμε αποφασιστικά μπροστά είναι η παιδεία μας. Όσο ποτέ άλλοτε χρειαζόμαστε το Σχολείο με τους Ανοιχτούς Ορίζοντες. Η εποχή μας απαιτεί μια διαφορετική αντίληψη για το σύστημα μάθησης: το σχολείο της κριτικής γνώσης, των πολλαπλών πηγών, της ανοχής, του σεβασμού στη διαφορετικότητα, είναι το πιο κατάλληλο εφόδιο για να πάμε μπροστά. Είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε τους εαυτούς μας, να γνωρίζουμε τους άλλους, να κατανοούμε τις διαφορές μας και να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα μέσα στην μεγάλη ευρωπαϊκή μας οικογένεια.
Εμείς όλοι εδώ ξέρουμε καλύτερα από κάθε άλλον τι θα πει «σεβασμός στη διαφορετικότητα».
Φίλοι και φίλες,
θα κλείσω το χαιρετισμό μου με μια αναφορά σε μια παρεξηγημένη λέξη. Τη λέξη πατριωτισμός.
Αγάπη προς την πατρίδα, πατριωτισμός, δεν σημαίνει τύμπανα και κραυγές, μισαλλοδοξία και ρατσισμός.
Πατριωτισμός σήμερα σημαίνει θέληση να ζήσουμε σε μια ελεύθερη Κύπρο, χωρίς στρατεύματα κατοχής.
Πατριωτισμός σήμερα σημαίνει να εκσυγχρονίσουμε το κράτος μας,
να αναβαθμίσουμε την παιδεία μας,
να στηρίξουμε την αποκέντρωση,
την ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση,
να προωθήσουμε την κοινωνική δικαιοσύνη
να ενισχύσουμε την πολιτιστική ανάπτυξη.
Να γιατί τιμούμε τους δικούς μας ανθρώπους σήμερα.
Γιατί αγαπούμε αυτό τον τόπο και θέλουμε να τον βλέπουμε να προοδεύει.
Τον θέλουμε ελεύθερο και ενωμένο.
